سرمقاله محمد عسلی ۳۰ فروردین ۱۴۰۰
کلاس های روزه داری از تئوری تا عمل

یادآوری روزه داری ۹ سالگی در ۶۳ قبل گاه باورکردنی نیست. در تابستان گرم و طولانی، میان باغی در جنوب شرقی فارس که گرما در زیر سایه درختان گردو و بادام نفس کشیدن با هوای دم کرده را آزاردهنده می نمود و تشنگی و گرسنگی فرصت بازی که وجه غالب آن دوران کودکی است را از یاد می برد باور والدین بر الزام روزه داری در آن سن و سال و تحمل رنج فرزندان اگر تعصب خوانده نشود، چه می تواند باشد.
وقتی گرسنگی فشار می آورد و طاقت از دست می رفت، مادر می گفت: شکمتان را روی رطوبت زمین باغ قرار دهید، آرام می شوید و پدر هم که به سختی کار کارگری در ایام روزه داری را به جان می خرید همین کار را می کرد.
در آن روزها از آب لوله کشی، برق، گاز، تلفن، جاده هموار و صاف و یا آسفالته بین روستا و شهر خبری نبود چه رسد به دسترسی به رادیو، تلویزیون، گوشی همراه و اینترنت و دیگر وسائل الکترونیکی که جهان دیگری را پیش روی آدمی قرار داده است. (ادامه…)