یادداشت سردبیر
اسماعیل عسلی
چند و چون جنگی تمام عیار
وقوع انقلاب در هر کشوری در گام‌های اولیه اقلیتی را می‌کوچاند و از دایره قدرت خارج می‌کند و اکثریتی با مطالبات گوناگون در میدانی بزرگ فراخور ظرفیت‌های فرهنگی و در چارچوب اقتضائات اجتماعی و اقتصادی و بن‌مایه‌های تمدنی و شرایط منطقه‌ای و جهانی، تکاپویی رقابت‌آمیز را برای اولویت‌بخشی به مطالبات خود و تعیین سیستم و مکانیسم حکومتی خاصی که می‌تواند آنها را به اهدافشان نزدیک کند، آغاز می‌کنند. بدیهی است که انقلاب همواره به اراده‌ی اکثریت روی خوش نشان می‌دهد، اکثریتی که در یک فضای آمیخته با شعار و التهاب و تراکم مطالبات و شتابزدگی برای تحقق اهداف سر از پا نمی‌شناسند. (ادامه…)