یادداشت سردبیر
اسماعیل عسلی
یلدایی باشید
نور و خورشید در جشن ها و مناسبت ها و روزها و شب های خاطره انگیز ایرانی نقش برجسته ای دارند‏.‏ سال ایرانی ها سال خورشیدی است و دقتی که ایرانیان در محاسبه ی سالها و روزها به کار می بردند زبانزد جهانیان بود و تقویم جلالی حکیم عمر خیام یکی از نمونه های بارز آن است که با نبود امکانات امروزی در آن زمان تحسین برانگیز است‏.‏ اشتغال اکثریت ایرانیان به کشاورزی و دامپروری و وابستگی بسیاری از صنایع شهری و روستایی به این دو پیشه‏،‏ نگاه ایرانیان را به خاک و باد و آب و آتش متمرکز ساخته و هر گونه تغییر محسوسی که به تبعیت از گردش زمین رخ می داد‏،‏ نقطه عطفی محسوب می شد که آن را گرامی می داشتند. شب یلدا طولانی ترین شب سال است که از آن پس روند دامنه دار شدن شب پایان می پذیرد و تاریکی رو به افول می گذارد و زمانی که شب و روز به حالت اعتدال می رسند‏،‏ ایرانیان باشکوه ترین جشن خود یعنی نوروز را برگزار می کنند که خوشبختانه در سال جاری ثبت جهانی آن اعلام شد‏.‏
نکته ی حائز اهمیت این است که ایرانیان در طول تاریخ همواره برای به خاطر سپردن و گرامی داشتن چنین بزنگاه هایی آن را با آیین ها و رفتارهایی درآمیخته اند که پاسخگوی تمامی ذائقه ها و باورهاست و هر کسی در هر سن و سالی که باشد سهمی از این مناسبت ها دارد‏.‏ به عنوان نمونه در گذشته به همان اندازه که بچه ها برای خوردن آجیل و شیرینی و گوش سپردن به قصه ها و داستان های دلنشین در شب یلدا لحظه شماری می کردند‏،‏ ریش سفید ها و بزرگترها نیز برای میزبانی از اعضای کوچکتر خانواده آماده می شدند‏.‏ در جشن نوروز هم همه سهم دارند‏.‏ بچه ها عیدی می گیرند‏،‏ بزرگترها تکریم می شوند و عیدی می دهند و بازی ها و آیین هایی برگزار می شود که تمامی اقشار اجتماعی خصوصاً هنرمندان در آن دیده شده اند‏.‏ به جرأت می توان گفت تمهید چنین ساز و کاری از سوی ایرانیان برای مانایی بزنگاه های سالیانه بعدها الگویی شد که سایر ملت ها نیز از آن بهره بردند و جشن کریسمس نمونه ای است الگوبرداری شده از چارچوبی که ایرانیان مبدع آن بوده اند‏.‏ (ادامه…)