سرمقاله
محمد عسلی
در گذرگاه سیل و حوادث ناگوار
باران¬های سیل¬آسای اخیر که هدیه بزرگ خداوند به زمین¬های تشنه و کشاورزان چشم-انتظار بود دو پیام مهم با خود آورد.
نخست اینکه در ناامیدی بسی امید است و خداوند دعای خستگان را اجابت می¬کند و زمانی که کمتر انتظار چنین باران¬های پررحمتی می¬رود شادی و امید به دل¬ها می¬آورد و شهر و روستا و کوه و در و دشت و بام و کوی و خیابان را شست¬وشو می¬دهد چنانکه خورشید تلألؤ خود را در آینه نگاه خیابان¬های شسته به تماشا می¬گذارد.
دوم، این پیام مهم که تمام شهرها و روستاهای ما در برابر سیل و باران¬های سیل¬آسا آسیب¬پذیرند.
و اما بعد:
سالیان درازی است که اجازه می¬دهیم در کنار و نزدیکی رودخانه¬ها ساختمان¬سازی شود. هر چند می¬دانیم اگر چنین باران¬های پرآبی ببارند آب وارد خانه¬ها می¬شود.
و می¬دانیم اگر در کنار رودخانه¬ها راه عبور اتومبیل¬ها را باز کنیم به هنگامه سیل رودخانه¬ها کشش لازم را ندارند و احتمال وقوع حوادث ناگوار برای بلعیدن اتومبیل¬ها و سرنشینانشان زیاد است. (ادامه…)