سرمقاله محمد عسلی

آفت  هایی که انقلاب ایران را تهدید می  کند

یکی از آفت  های مهم هر انقلابی پیری است. پیری به این معنی که نسل انقلابی جای خود را به نسل جدیدی می  دهد که اگر به درستی نتواند امانتداری کند و انقلاب را به پیش برد، انقلاب شکننده و پیر می  شود و قائم به شخص یا اشخاص.
نمونه  هایی از آن را می  توان هم در روسیه شوروی و هم در چین مثال زد. زیرا با مرگ مائو در چین انقلاب چین از اصول اولیه خود که تفکر سوسیالیستی و مقابله با سرمایه  داری بود دور شد و اگرچه هنوز مردم آن روحیه انقلابی خود را با کار کردن و به درآمد ملی افزودن حفظ کرده  اند اما شرایط کنونی چین با چین زمان مائو بسیار متفاوت شده است.
در مورد روسیه شوروی هم کم و بیش در به همان پاشنه چرخیده و دیگر مقابله با خرید به قصد انتفاع جایگاهی ندارد و اصلاحات اجتماعی «پروسترویکا» توسط گورباچف معادلات این اندیشه کمونیستی را تا حدود قابل توجهی تغییر داد.
اما در مورد انقلاب ایران هر چند نسل کنونی انقلاب اسلامی چندان آگاهی و ذهنیتی از شرایط قبل از انقلاب ایران ندارد و چونان نسل انقلابی سال ۵۷ علت مقابله با رژیم شاه را در حافظه ندارد، اما چند اصل مهم انقلاب که بیشتر جنبه باور دینی و اخلاقی دارد می  تواند نسل به نسل منتقل گردد و انقلاب را به صورت ریشه  ای حفظ کند هر چند به لحاظ شکلی تابع زمان و تغییرات آن باشد.
پایه اصلی و محتوای قوانین حاکم و رویه قضایی آن می  طلبد نگاه دینی به آن داشت.
تلاش مسئولین کنونی نظام هم که مردم را به رعایت قوانین و اخلاقیات دینی تشویق می  کنند ریشه در همین اندیشه و تفکر و باور دارد.
برگزاری مراسم دینی که مناسبت  های مهمی را در تقویم فارسی ما رقم زده است مانند مراسم محرم و صفر به تقویت اندیشه دینی و پذیرش بیشتر یک انقلاب دینی نسبت به یک انقلاب لائیک کمک کرده است. (ادامه…)