یادداشت
محمد عسلی
دفاع مقدس
جهاد را قدر بشناسیم
اسامی شهدای دانش‌آموز روی تخته سیاه کلاس هر روز بیشتر می‌شد. وقتی حضور و غیاب می‌کردم همیشه یک نفر بود که به جای شهدا بگوید: حاضر
و من متوجه این مسأله بودم که تعداد غائبین با حاضرین همخوانی ندارد. لیکن دانش‌آموزان فهم کرده بودند که شهدا همیشه حاضرند و بعضی از غائبین هم که در جبهه جنگ در حال دفاع بودند جلوی اسمشان در دفتر یک علامت سبز بود و برای شهدا همان علامت به رنگ قرمز.
یک روز وقتی وارد کلاس شدم، تعداد دانش‌آموزان به نصف رسیده بود. مربی پرورشی هم که یک جوان روحانی بود راهی جبهه شد.
روی تخته با خط درشت نوشته بودند، من حاضرم. در حضور و غیاب همان کسی که حاضری شهدا را می‌گفت به جبهه رفته بود و دانش‌آموز دیگری با چشمان اشک‌آلود گفت: حاضر و من هم شهادت آن یگانه را فهم کردم. (ادامه…)