یادداشت
محمد عسلی
بسیج، فرهنگ دفاع مردمی
آدم وقتی حال و روز امنیت کشورهای اروپایی، آسیایی و حتی آمریکا را از رسانههای خودشان میبیند و آنها را در مقابل عملیات هدفمند تروریستی و پیشگیری از صدمات و آسیبها ملاحظه میکند که تا چه میزان با آن همه قدرت نظامی، مالی و دیپلماسی درمانده و ناتوان به نظر میرسند و اینکه در برابر یک تشکیلات تروریستی تازه تأسیس، آن هم در مناطق اشغالی سوریه و عراق چند سال است مدام بر سرشان بمب میریزند و یکی پس از دیگری هواپیماهای پیشرفته را به بالای سر آنها گسیل میکنند، اما به خود جرأت حضور نظامی نمیدهند؛ آن وقت به اهمیت مجاهدتها و ایثار رزمندگان بسیجی پی میبرد که چگونه ظرف ۸ سال جنگ تحمیلی توانستند در برابر یک کشور تا بن دندان مسلح بایستند و حتی یک وجب از خاک پاک ایران را به دشمن ندهند پی میبرد، نه صرفاً به این دلیل که رزمندگان بسیجی، ارتشی و سپاهی ما افراد شجاع، از جان گذشته و مدافعی تمام عیار بودند، بلکه به لحاظ قوت فرهنگی که محرک آنها برای مقاومت و ظلمستیزی بود میباید به خود ببالیم و در حفظ و حراست از آن تمامی هم و غم خود را به کار گیریم.
زیرا عملیات تروریستی که القاعده، طالبان، داعش و امثالهم توسط افراد فریب خورده و اغوا شده در مصافهای مختلف انجام دادهاند نیز به یک ازخودگذشتگی نیاز داشته و بدون باور دینی یا مذهبی درست یا غلط نمیتوان کسی را برای کشته شدن آماده کرد و وعده بهشت به او داد.
(ادامه…)
- شنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۴
- سرمقاله