سرمقاله سردبیر “اسماعیل عسلی” ۴ مرداد ۱۴۰۰
جای خالی برخی سنت های فراموش شده

توجه به سنت و اصولی که گذشتگان ما به آن باورمند بوده اند در برخی موارد شایسته و منطقی است و در مواردی نیز باید با توجه به تغییر و تحولات اجتناب ناپذیرصورت گرفته به حکم زمانه تن داد و فراخور شرایطی که پیش می آید به اقتضادی آنچه مصلحت ایجاب می کند تصمیم گیری کرد . برای مثال گذشتگان ما به دلیل قرار گرفتن ایران در سرزمینی خشک و نیمه خشک شیوه های عاقلانه ای برای بهره گیری از آب را به کار می گرفتند و تلاش می کردند با حفر صدها کیلومتر قنات ، آب را با بهره گیری از شیب زمین و نه زور و فشار به کشتزارها برسانند و یا برای آشامیدن و پخت غذا و شستشو مورد استفاده قرار دهند . نیاکان ما به این ترتیب ظرف هزاران سال توانسته اند در برابر خشکسالی های بزرگ دوام بیاورند و از خطراتی نظیر کم آبی و فرونشست زمین و آلوده شدن آبها در امان بمانند ؛ اما اینک قنات ها اغلب تخریب شده و از حیز انتفاع ساقط گردیده و در بهترین وضعیت به عنوان میراث فرهنگی مورد بازدید قرار می گیرند . (ادامه…)