سرمقاله
محمد عسلی
تروریسم و امنیت جهانی
تروریسم یا وحشت‌آفرینی به مرور برای اشخاص، اصحاب، تشکل‌های ایدئولوژیک و یا دولت‌ها در عملکردهایشان برای رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده جا افتاده و به یک مکتب تبدیل شده است.
مکتبی که شعارش می‌تواند این جمله معروف داعشی‌ها باشد.
«النصر فی‌الرعب» [پیروزی در ترساندن است]
ایجاد ترس که نیروی محرکه تروریسم است امروز هم کاربرد سیاسی دارد هم کاربرد اقتصادی و نظامی و فرهنگی.
اگر به عقبه تاریخ برگردیم بعضی از کشتن‌ها را می‌توانیم ترور بنامیم. آن دسته که هدف اولیه آن ایجاد ترس در بین مردم یا یک اجتماع حزبی، تشکیلاتی و ایدئولوژیک است.
در ایران سابقه تروریسم در دوران‌های مختلف تاریخی بیان کننده دشمنی‌ها، اختلافات سیاسی، قبیله‌ای و ایدئولوژیکی است.
هر چند در دوران سلطنت پهلوی‌ها شاهد ترور علی رزم آرا، عبدالحسین هژیر، مهندس ملک عابدی و تنی چند از کارشناسان نظامی آمریکایی در ایران بوده‌ایم که گروه‌های سیاسی و حزبی و تشکیلات ایدئولوژیک پشت این ترورها بودند اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی به علت بینش و اختلافاتی که بین گروه‌های سیاسی مخالف با جمهوری اسلامی پیش آمد شخصیت‌های سیاسی و مذهبی بسیاری توسط گروهک‌ها ترور شدند. (ادامه…)