سرمقاله
محمد عسلی
درسهای انتخابات
علیرغم تبلیغات رسانهای آمریکا و متحدانش در ابعاد گسترده در جهت تحریم انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، مردم انقلابی ایران همانند گذشته به پای صندوقهای رأی آمدند و به ترامپ و پمپئو و دستاندرکاران رسانههایش نه گفتند. هر چند فشارهای اقتصادی و دیگر نگرانیهای ناشی از عملکرد ناشایست بعضی نمایندگان در گذشته چونان استخوانی در گلو رنجآور است و پذیرش آن دردناک.
حضور مردم سرافراز و قهرمان ایران در انتخابات و عرصههای تاریخی دیگر پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا به اینک درسهایی در پی داشته که اگر خوب به آن دقت شود ما را به فهم بیشتر از وحدت، همبستگی و شعور ملت حماسهساز ایران آشنا میکند.
اول درس انتخابات این است که مردم، انقلاب و نظام جمهوری اسلامی را مولود خواست و اراده خود میدانند. چونان فرزندی که از ابتدا تا به اینک نیاز به حفاظت و مصونیتبخشی در برابر بیماریها، تهاجمات دشمنان، جنگهای تحمیلی و حاسدان و بداندیشان دارد و چون بزرگ و بزرگتر میشود و قدرت و ابتکار و خلاقیت نشان میدهد و از سازش و تسلیم تبری میجوید به همان نسبت مخالف و دشمن پیدا میکند. این فرزند گاه و بیگاه بیمار و کمطاقت میشود، گاه آنچنان ناتوان می شود که گویی قادر نیست روی پای خود بایستد. اما در هر مصاف در میدان مبارزه با قلدران و ستمگران داخلی و خارجی و بعضاً همسایگانی که چشم دیدن استقلالطلبی او را ندارند و خود را در برابر پهلوانیها و زورآزماییهای منطقهای و جهانی او ناتوان مییابند به هر دری میزنند تا ضربهای کاری بزنند و او را از پای در آورند. اما ملت شریف و نجیب و سختیساز ایران پیوسته سپر بلای این فرزند رشید و شجاع بوده و اجازه ندادهاند احساس ضعف و ناتوانی کند. یکی از تودهنیهای تاریخساز حضور در پای صندوقهای رأی است که به هر میزان دشمنان انقلاب و مردم ایران برای ناامید کردن مردم با هزینههای گزاف به میدان آمدهاند، مردم توان بیشتری برای حفظ آن به کار گرفتهاند. (ادامه…)
- جمعه ۲ اسفند ۱۳۹۸
- سرمقاله