سرمقاله محمد عسلی ۲۷ مهر ۱۴۰۰
زبان آتشینم هست لیکن…
«محال است چیزی نبشتن که به ناراست ماند
سخنی برانم که آن را به تعصبی و تربدی کشد»
ابوالفضل بیهقی
در این روزگار
که چشم های ماهواره ها از فراز دورتر فاصله های آسمان به زمین، مگس نشسته روی چکمه سربازان خفته در سنگرهای عمیق را به تصویر می کشند و نان روی تابه داغ را به سرب مذاب آغشته می کنند و نفس برآمده از سینه سوخته نوزاد در قنداق را اندازه می زنند، کدام شادی فرصت ظهور می یابد تا بدان امیدی برای زندگی باشد؟ (ادامه…)
- دوشنبه ۲۶ مهر ۱۴۰۰
- سرمقاله