سرمقاله “محمد عسلی” ۲ اسفند ۱۴۰۰
روحانیت و روشنفکری

در دوران های مختلف تاریخی اهل علم در دو جبهه تلاش کردند. جبهه دین و جبهه علم. از عهد باستان تا به اکنون پژوهندگان دین و دانش یا در مقابل یکدیگر مسیر و اهداف خود را طی کرده اند و یا با هم در دو خط موازی به راه خود ادامه داده اند. در مواردی هم دین پژوهان و دانشمندان در خدمت قدرت قرار گرفته اند.
نمی توان خواجه نظام الملک ، برزویه طبیب و یا سید جمال الدین اسدآبادی را روشنفکر ندانست و یا بو علی سینا را که در حوزه دین و دانش هر دو صاحب نظر و واضع مکتب بوده اند بی دین و صرفا یک پژوهنده علمی و فلسفی به حساب آورد.
روحانی به معنای اخص در ذهن مردم کسی است که مروج دین و اخلاق است و روایتگر علوم دینی در صورتی که یک روحانی هم می تواند روشنفکر باشد و هم دین پژوه. هیچ عقل سلیمی نمی پذیرد که شهید مرتضی مطهری یا شهید بهشتی یا شهید باهنر که در عصر ما مهر تربیت و آموزش دینی بر پیشانی دارند روشنفکر نبوده اند. (ادامه…)

سرمقاله “اسماعیل عسلی” ۱ اسفند ۱۴۰۰
تبیین یا توجیه

وقتی پای طرح برخی از آسیب های اجتماعی به سینما باز می شود این پرسش به ذهن خطور می کند که بازخورد تولید فیلم هایی از این دست چه خواهد بود ؟ فیلمنامه نویس ها و کارگردان ها و حتی برخی از بازیگران وظیفه ی ذاتی خود می دانند که به موضوعات مبتلابه جامعه ورود کنند ؛هرچند ملاحظاتی که در کم و کیف نمایاندن چنین آسیب هایی مورد توجه قرار می گیرد ، جای خود دارد اما اکران فیلم هایی که به تحلیل زیرپوستی معضلات اجتماعی می پردازد با واکنش های متعددی در جامعه ی در حال گذار ما روبرو می شود . چربش قابل ملاحظه رسالت تبلیغاتی صدا و سیما در راستای هنجارمند توصیف کردن جامعه در مقایسه با سینما قابل انکار نیست لذا نباید چشمداشت واحدی از سینما و صدا و سیما از این منظر داشته باشیم . آثار سینمایی برای جلب و جذب مخاطب نیازمند هم عنانی با واقعیت های بیرونی هر چند هم تلخ و گزنده باشد ، هستند .
سینماگران در جریان رونمایی از مشکلات اجتماعی نیم نگاهی هم به ظرایف واستانداردهای هنری در نحوه پرداختن به موضوعات انسانی دارند لذا درانتخاب شخصیت ها به گونه ای عمل می کنند که مردم در چارچوب یک داستان در جریان آسیب های اجتماعی قرار گیرند اما از آنجایی که فعالیت در همین حد هم به منزله صحه گذاشتن بر وجود برخی ناهنجاری ها در جامعه ای است که بیش از چهار دهه شاهد تبلیغات گوناگون پیرامون ارزش های معنوی بوده ، حساسیت برانگیزی آن قابل کتمان نیست . (ادامه…)

سرمقاله “محمد عسلی” ۳۰ بهمن ۱۴۰۰
و برق اسلحه خورشید را خجل کرده است!

تمامی شرایط جمع است تا آتش زیر خاکستر در کشورهای خاورمیانه عربی با تندباد حوادثی ناگوار شعله ور گردد و لهیب این آتش انبارهای باروت را منفجر کند. یکی از مأموریت های دولتمردان اسرائیل که قدم شوم خود را به خاک امارات و بحرین و عربستان گذاشته اند آماده سازی ذهن اعراب برای جنگی ناخواسته است، جنگی که بتواند اقتصاد ورشکسته آمریکا، انگلیس، فرانسه و اسرائیل را از بحران اقتصادی نجات دهد. زیرا به اندازه کافی اسلحه های کشتار جمعی در انبارهای امارات، بحرین و عربستان ذخیره شده و بیش از ظرفیت سلاح ها در انتظار چکاندن ماشه هایند…
زمانی که آمریکا هنوز درگیر جنگ ویتنام بود فریدون مشیری شاعر معروف کشورمان شعر کوچ را سرود و در آن به توصیفات جنگی پرداخت که ویتنام و عدن در آن جنگ گرفتار بودند.
از آن سال تا به اینک ۵۴ سال می گذرد در طول این مدت ایران و عراق ۸ سال در جنگی ناخواسته و تحمیلی بسیار سرمایه های انسانی و مادی و مالی افزون بر توان خود را از دست دادند و هنوز آثار مخرب آن جنگ در زندگی مردم ما و عراق آشکارا قابل مشاهده و درک است علاوه بر خیل شهداء، جانبازان، اسراء و مردمی که آثار روانی آن جنگ سالیانی است بر زندگی اشان سایه افکنده، فقر، فساد، آوارگی، اعتیاد و طلاق را نیز تحمل می کنیم… (ادامه…)