سرمقاله

محمد عسلی

سال نو را چگونه آغاز کنیم؟

آفرینش بر مدار قانونمندی می‌چرخد. زمین را خاصیتی است که در آن رشد و نمو در مسیر کمال‌یابی جانداران از تولد تا مرگ دنبال می‌شود.

سرعت رشد جسمانی در آغاز تولد تا سنین نوجوانی از سرعت رشد قوای فکری بیشتر است تا قالب حرکت ظرفیت پذیرش روح ناآرام را به تناسب انتظاری که از آن می‌رود داشته باشد.

پس هر حرکتی که مخالف و در جهت عکس طبیعت و قانونمندی الهی باشد در رشد جسمی و روحی آدمی خلل ایجاد می‌کند و بیماری، ناتوانی، ضعف و سستی را سبب می‌شود. هر فصل از چهار فصل زمین حکایت‌هایی دارد و پیام‌هایی که فقدان یکی تزلزل دیگری را موجب می‌شود.

بهار آغاز شکوفایی، حرکت و رشد است که تأثیر عطر و رایحه شکوفه‌ها و گل‌ها و جانداران و به ویژه انسان‌، آنها را به پویایی، حرکت و اندیشه و تفکر اخلاق تشویق می‌کند.

در واقع بهار نیروی محرکه جسم و جانست که انگیزه حیات شاد و لذت احساس را در آدمی قوت می‌بخشد.

اگر این احساس تحریک شده راه عقل و خرد را باز کند و آنرا پالایش دهد آدمی هم همچون درختان و سایر موجودات زندگی جدیدی از سر می‌گیرد و بارقه شوق و امید در چشمانش مقابل زیبایی‌ها او را به زندگی امیدوار و سرزنده می‌کند. (ادامه…)