سرمقاله
اسماعیل عسلی
داستان چیست؟!
قابل کتمان نیست که برخی از تحلیگران اقتصادی که در دولت هم نفوذ دارند طرفدار پایین نگه داشتن نرخ پول ملی در برابر دلار هستند. بر اساس برخی گمانه زنی ها انگیزه ی دولت می تواند سر در آبشخور دیگری غیر از کسب در آمد از فروش دلارهای نفتی داشته باشد. شاید این اقدام نوعی الگوبرداری از اقتصاد چین تلقی شود ولی باید در نظر داشت که ما شرایط اقتصادی مشابهی با چین نداریم زیرا هدف چینی ها از کاهش ارزش یوان بهره برداری از تأثیر آن بر واردات کالاهای آمریکایی است یا این که می خواهند سرمایه داران را تشویق به خارج کردن پول از چین کنند تا فشار کمتری به یوان وارد شود. به هر تقدیر باید اذعان داشت که این گونه بازی های ارزی برای کشوری مانند چین که از ظرفیت بالای اقتصادی برخوردار است نوعی تاکتیک هدفمند به حساب می آید که با توجه به مثبت بودن تراز بازرگانی این کشور با بسیاری از کشورها قابل توجیه است. تفاوت عملکرد ایران با چین در بحث کاهش عمدی ارزش پول ملی در این است که دولت چین منکر چنین رویکردی نیست اما دولت ایران منکر نقش خود در این مسأله است. به هر حال در این رابطه دو گزینه پیش روی ماست یا این که بپذیریم دولت هیچ نقشی در کاهش ارزش ریال ندارد که در این صورت با دولتی دست و پا بسته در برابر نوسانات ارزی روبرو هستیم یا این که با این پرسش روبرو می شویم که چرا دولت از نقش خود در این رابطه پرده برنمی دارد؟ (ادامه…)