سرمقاله
محمد عسلی
باغ شهرهای زخمی سیاخ در تب کم آبی
درختان سی ساله باغ شهرهای سه فاز سیاخ که هر یک از آنها به اندازه برگ‌هایمان عرق جبین مشتاقان و کد یمین بازنشستگان را به چشم دیده و به جان پذیرا شده‌اند و با رفت و آمدهای پرهزینه ۵۰ کیلومتری و به بهای میلیاردها تومانی که برای حفظشان صرف هزینه سموم آفات، کود، هرس و نگهداری شده است مانند بچه‌هایی می‌مانند که هم سالمند و سرحال و هم علیلند و بی‌حال.
هزاران هکتار باغی که با نیت کمربند سبز دور شهر شیراز برای ایجاد هوای سالم به ریه شهر معروف شده‌اند و باعث دل مشغولی حداقل ۵ هزار باغدار، کارمند، بازنشسته، جانباز و بعضاً خانواده‌های شهید، اینک زیر چشم مسئولان شده‌اند در طول این سی سال حملات و هجوم‌های پی‌درپی متولیان جهاد کشاورزی به بهانه حفظ منابع طبیعی در دامنه‌های سنگلاخی که اینک به فضای سبز ستبری تبدیل شده‌اند از یک طرف و از طرف دیگر فشارهای پی‌درپی منابع طبیعی برای تخریب آنها به هر بهانه ناصواب موجب شده تعدادی از باغداران درختانی را که با دست خود کاشته و بعضاً با آفتابه آب داده‌اند را به حال خود رها کنند تا به خارستان تبدیل شود اما اکثریت باغداران باغ‌هایشان را به چنگ و دندان حفظ کرده‌اند درد فقط به این موارد ادامه نیافته بلکه از هر سو سازی کوک می‌شود به گونه‌ای که چون درختان تنومند و ثمری شده‌اند و انیک زمان حفظ و بهره‌برداری آنهاست به آب بیشتری نیاز دارند و خشکسالی‌ها چاه‌های آب را کم‌حجم و یا بی‌آب کرده نیاز به کف‌شکنی دارند که اجازه به آنها داده نشده و یا اگر اجازه گرفته‌اند در کف‌شکنی بموقع کوتاهی شده و باغبانان را مجبور به خرید آب تانکر کرده‌اند گویا از سازمان آب دستور آمده که تانکرها حق ندارند از آب رودخانه قره قاج و یا چاه‌های در دست زارعین که الی ماشاءا… تعدادشان هم کم نیست در حاشیه رودخانه آب بردارند و به درختان برسانند. (ادامه…)
- جمعه ۱ تیر ۱۳۹۷
- سرمقاله