سرمقاله محمد عسلی ۲۰ آذر ۱۳۹۹
کار را به کاردان بسپاریم

آفرینش را نظمی است پیچیده و مستمر که از حکمتی متعالی وامدار است، از رویش نباتات تا خیزش حیوانات و از رشد و کمال انسانها تا فراتر از کائنات همه و همه از جریان و بالندگی رو به کمال حکایت دارند، به قول ملاصدرا همه چیز در حال شدن است و سیر تاریخ به عقب برنمی گردد.
کافی است از طبیعت الهام بگیریم، قدر وقت شناسیم و منظم فکر کنیم و به هر لحظه به دانستنی های خود بیفزاییم که نشانه های آن تواضع و پیاده شدن از اسب غرور و خودخواهی است.
ما طبیعت را خراب کردیم. خاک ها را فرسودیم، درختان را از ریشه خشکاندیم و آنگاه طلب باران کردیم. باران بارید بیش از آنچه تصور کردیم، درختان نبودند تا آبها را به خود کشند و جذب زمین نمایند، زمین ها در حصار خانه ها و بام ها آبها را روانه خیابان ها و کوچه ها کردند. خیابان های صاف آسفالت شده و کوچه هایی که لفاف پیچ شده اند. آب ها در رهایی وارد خانه ها و مغازه ها شدند. مغازه ها و خانه های بی پناه و شهرها به زیر آب رفتند و هم اتومبیل ها. این رویدادها که همه ساله در فصل سرما تکرار می شوند، ناشی از تخریب طبیعت و ایجاد بی نظمی در نظم و قانونمندی محیط ماست.
حال که به چنین عقوبتی گرفتاریم راهی جز آن نداریم که به باران راه بدهیم و مجالی که بتواند برود به جایی که آرام گیرد. (ادامه…)