یادداشت محمد عسلی ۲ دی ۱۳۹۹
جهان چگونه پیر می شود؟

آسمان را بنگر و زمین را و خودت و دیگران را از آب و درخت و سبزه و هر آنچه می بینی همه در حال پیر شدن هستند حتی نوزادی که قدم به این یا به آن خانه می گذارد همه نسبت به دیروز و پار و پیرار پیرترند.
به آن شدنی که ملاصدرا در حرکت جوهری اشارت کرد و اتمی که اینشتین شکافت و ذره ای از نور که در مکتب شیخ اشراق از آن سخن ها رفت در اندیشه ها همه پیر شده اند.
اینکه سعدی سرود: «جهان جوان شد و یاران به عیش بنشستند…» جوانی جهان در آن زمان نسبت به زمان رودکی پیرتر می نمود و آن جوانی قرنها را پشت سر گذاشته بود.
و ما امروز میراث دار جهانی پیر هستیم که بیش و بیشتر از نسل های ماقبل پیرش کرده ایم. زمین را تا اعماق کاویده ایم، هوای مفرح را به هوای آلوده تبدیل کرده ایم، فاضلاب و پس آب های کارخانجات را یا به دریا ریخته ایم یا به رودها و یا به اعماق زمین سرازیر کرده ایم و بیش از همه خود را فرسوده ایم. (ادامه…)