سرمقاله سردبیر اسماعیل عسلی ۷ اردیبهشت ۱۴۰۰
قطب های همنام

تعریفی که در عرف سیاسی از سیستم وجود دارد بیانگرهماهنگی و همسویی بین مولفه های آن است . اگر کسی روزنامه های حداقل دو دهه ی اخیر را با ژرف نگری مرور کند متوجه می شود که برخی از اجزای سیستم سیاسی و اداری کشور رفتاری مشابه قطب های همنام دارند یعنی در حالی که فلسفه ی وجودی آنها حرکت در یک مسیر است اما در عمل کاری جز خنثی کردن محصول تلاش خود نمی کنند . پشت هر پروژه ، ایده ، رویداد ، معاهده و توافقی با اما و اگرهایی مواجه هستیم که معمولا متولیان و مطرح کنندگانش نقشی در ایجاد و راه اندازی آن ندارند. از یک سو مجلس مدعی نظارت دقیق بر عملکرد دولت است و از سویی دیگر همین مجلس بیانیه ای صادر می کند که مفهومی جز نفی و رد فعالیت های صورت گرفته توسط دولت ندارد .
اینجاست که می بینیم هر طرح و ایده ای تا زمانی که نتیجه بخش است همه ی افراد مسئول و دخیل در اداره ی کشور به دنبال تعیین سهمی بیشتر در آن برای خود هستند و موفقیت ها را به حساب عملکرد خود می گذارند و هر جا با گیر و بستی مواجه شد ، پا پس می کشند و دستاویزی برای نفی حسن عملکرد یکدیگر علم می کنند . (ادامه…)