سرمقاله “محمد عسلی” ۲ بهمن ۱۴۰۰
نقش حضرت زهرا(س) در فرهنگ شیعیان

هم نفس با باغ، همقدم با داغ و همراه با نام، ما ایستادیم در تمامی تاریخ ۱۴۰۰ ساله ای که چونان چهار فصل به هر روز و سال و ماه صدا می زنیم مادرانمان را و هم دختران و خواهرانمان که: زهرا، فاطمه، صدیقه، طاهره، زهره و… ما احساس قرابت می کنیم با دردانه دختر پیامبر اعظم(ص) که مادری بود پرورش یافته در خانه اسلام توسط پدری و معلمی که پیامبر خاتم بود و اسوه حسنه عالم و شوهری که قلب تاریخ اسلام بود. مادری که فرزندانی چون امام حسن و امام حسین(ع) و زینب کبری در دامان پرمهرش به نیکی پرورش داد و همسری بی نظیر بود برای ستون امامتی که علی اش می خوانیم همانکه از پس شجاعت ها و شهامت ها و خردورزی و تدبیرهای سرنوشت ساز علمدار سپاه پیامبر بود در دوران سختی ها چه در حیات و چه در ممات و نقش اول در پیروزی ها داشت و در علم و تقوی و هم در همنوع دوستی و یتیم نوازی بر اساس باورهایش می گفت: «کونوا للظالم خصماً و للمظلوم عونا» و به خوبی از پس عدالتی برآمد که خود ساز بود و کار تحقق آن را از قرآن و پیامبر اکرم(ص) آموخت و به عمل درآورد. در زمانه ای که اختلافات قومی و قبیله ای چه بسیار آدم ها در نزاع به علت کینه توزی ها از دم شمشیر خشم به مسلخ نابودی روانه می شدند. (ادامه…)