اسماعیل عسلی- سردبیر
گزارشی از یک برنامه تلویزیونی
رویکرد جدید صدا و سیما خصوصاً در برخی از شبکه‌ها نظیر شبکه ۴، شبکه آموزش و شبکه ۳ بیانگر درک واقع‌بینانه‌ای از بحران‌های اجتماعی است که اگر چه با تأخیری ۴۰ ساله شاهد آن هستیم اما اقدامی بایسته در راستای تنویر افکار عمومی تلقی می‌شود. هر چند اینکه ما اجازه بدهیم برخی جریان‌های معلوم‌الحال شبهه‌افکنی کنند و ما با تعللی چندین ساله به دنبال رفع شبهات باشیم چندان معقول نیست اما گونه‌ای جبران مافات محسوب می‌شود که جای تشکر دارد.
شبکه سوم صدا و سیما شنبه شب بعد از اخبار ساعت ۲۲ که طرفداران خاص خودش را دارد، مبادرت به پخش برنامه‌ای مناظره‌گونه پیرامون برخی رویکردهای ملی‌گرایانه با چاشنی برجسته‌سازی جایگاه تاریخی سلسله‌ی هخامنشیان و اظهار کرنش و شیفتگی هدفمند نسبت به شخصیت جهانی کوروش کرد. در این گفت‌وگو که به خوبی توسط مجری برنامه مدیریت و سمت‌دهی می‌شد مسائلی مطرح گردید که هر کدام از طرفین گفت‌وگو سعی در نمایندگی تفکر طیف‌هایی از مردم جامعه ما را داشتند. معمولاً ورود جدی رسانه‌ی ملی به حواشی برخی مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و تحلیل آن توسط پژوهشگران و افراد مطلع و صاحب نظر زمانی اتفاق می‌افتد که رفع شائبه‌های ایجاد شده به دلیل برخوردهای غیرمنطقی عاری از تدبیر و آینده‌نگری، حساسیت افکار عمومی را برانگیخته و به معضلی تبدیل شده که جمع کردن آن با شیوه‌های تجربه شده دشواری‌های خاص خود را دارد. پاسخگویی به پرسش‌های مجری برنامه در این گفت‌وگوی چالشی، برای من که به عنوان یک فعال رسانه‌ای مسائل مبتلابه جامعه را رصد می‌کنم، جذابیت خاصی داشت. ویژگی جالب این برنامه طرح شفاف برخی پرسش‌ها و پاسخگویی به شبهاتی بود که تا پیش از این عدول از چارچوب‌های دیکته شده و عبور از خطوط قرمز تلقی می‌شد. بی‌گمان پخش این برنامه ثابت کرد که ترس از اعتراف به وجود یک بیماری و انکار دلایل بروز آن، راه حل مناسبی برای پشت سر گذاشتن بحران‌هایی که زاییده‌ی شرایط جامعه‌ی در حال گذار ما می‌باشد، نیست. (ادامه…)