سرمقاله
محمد عسلی
افسون کلمات یا تصاویر در انتقال دیدگاه‌ها
تنها صداست که می‌ماند. صدای باد، رعد، باران، پرنده، حیوانات و صدای آب …
انسان برای پاسخ به نیازها و دردهایش به صدا متوسل شد. صداها به مرور معنی‌دار شدند با تصویر. بین صدا و تصویر رابطه برقرار شد و انسان عامل این رابطه بود. تصاویر به حروف تبدیل شدند و حروف در قالب کلمات جان گرفتند، خط از دل نقاشی در آمد و نقاشی از احساس مایه گرفت. آدم‌ها آموختند با بکارگیری کلمات نیازها و تمایلات یکدیگر را درک کنند اینک از پس میلیون‌ها سال که از هبوط آدم می‌گذرد کلمات هستند که افسون می‌کنند و هر کس نیکوتر سخن گوید و سخن عالمانه بر زبان آورد و از آن سخنان کتاب، نوشته و شعر تولید کند به نسبت تأثیرگذاری بر افکار عمومی سهم دارد.
سهم اشاعه دانش، اخلاق، تجربه و بیان احساسی که نیروی محرکه عشق، کار، جهاد، جنگ، قتال، محبت، جنایت و دوست داشتن باشد.
و اما بعد: (ادامه…)