سرمقاله
اسماعیل عسلی- سردبیر
ایده‌ای قابل طرح در شورای شهر
ترغیب شهروندان شیرازی به پیاده‌روی برای انجام کارهای روزانه در راستای حل مشکل ترافیک، کاهش آلودگی هوا و همچنین تضمین نسبی سلامت مردم از جمله اهدافی است که شهرداری و شورای شهر و همچنین متولیان تندرستی و سلامت با جدیت آن را دنبال می‌کنند و تاکنون شاهد اقداماتی بوده‌ایم که تسهیل‌کننده‌ی چنین روندی است از جمله تأسیس پیشخوان‌های دولتی با رویکرد محله‌محوری، استقرار ایستگاه‌های دوچرخه که عنوان با مسمای بی‌دود را یدک می‌کشد و همچنین تبلیغاتی که در قالب برنامه‌های گوناگون توسط رسانه‌ها خصوصاً صدا و سیمای مرکز فارس دنبال می‌شود. اما اینکه چرا چنین تلاش‌هایی آنگونه که انتظار می‌رود مثمر ثمر نیست پرسشی است که باید به آن پاسخ داده شود!
ناگفته پیداست که برای اجرای هر طرحی نیازمند عوامل برانگیزاننده و همچنین بازدارنده هستیم زیرا تنها با انگیزه‌بخشی نمی‌توان اطمینان حاصل کرد که یک طرح آن هم در شرایطی که بسترهای فرهنگی آن فراهم نیست به جایی برسد. هر چند در این زمینه ما از لحاظ ارائه‌ی مشوق‌های لازم هم نمی‌توانیم مدعی انجام اقدامات مکفی باشیم. برای نمونه تراکم مراکز ارائه‌ی خدمات درمانی نظیر مطب‌ها، بیمارستان‌ها، آزمایشگاه‌ها و داروخانه‌ها در محور کریمخان زند و خیابان‌هایی که از آن منشعب می‌شود موجب می‌گردد که هر روز در ساعات بخصوصی شاهد ترافیک شدید در حد فاصل فلکه‌ی امام حسین تا فلکه‌ی نمازی باشیم و طبیعی است که خیابان‌های منشعب شده در این مسیر نظیر فلسطین، هفت تیر و صورتگر نیز هر کدام سهمی قابل توجه از ترافیک دارند و از آنجایی که افراد بیمار ترجیح می‌دهند با توجه به شرایط روحی و جسمی از خودرو استفاده کنند، طبیعی است که تغییر این وضعیت به سادگی امکان‌پذیر نباشد. (ادامه…)